رمضان سال 90 هم گذشت و آخرین سفره های ضیافت نور برچیده شد و آخرین سوره ها، دعاها، نیایشها و غزلها در اشتیاق معبود خوانده شد ... اشک بیقرارمان دیگر بار باریدن گرفت و از آن حضور بیکران برای یک مهمانی منور رمضانی دیگر وعده خواست، وعده ای سبز برای احساس ترنم زیبای بهار رمضان سالی دیگر و رخصت حضور در میهمانی و ضیافت پرمعنویتی دیگر ...
بارالها، به حق این روزى که آن را براى مسلمانان عید و براى محمد(ص) ذخیره و شرافت و کرامت و فضیلت قرار دادى از تو می خواهم که بر محمد و آل محمد درود بفرستى و مرا در هر خیرى وارد کنى که محمد و آل محمد را در آن وارد کردى و از هر سوء و بدى خارج سازى که محمد و آل محمد را خارج ساختى، درود و صلوات تو بر او و آنها، خداوندا، از تو می طلبم آنچه بندگان شایستهات از تو خواستند و به تو پناه می برم از آنچه بندگان خالصت به تو پناه بردند.