وای فای رایگان (قسمت دوم)

استفاده از وای فای رایگان در اماکن عمومی

                                  با رعایت حفظ امنیت بالا

                                                                    (قسمت دوم)

بدون مقدمه مطلب را ادامه میدهیم

۲- دیواره آتش (Firewall) تان را فعال کنید

امروزه بیشتر سیستم عامل ها با حداقل یک دیواره آتش ساده همراه هستند، و در کوتاه کردن دست کاربران درون شبکه از دخالت بی‌جا در کامیپوترتان کمک فراوانی میکنند. امکان دارد که هم‌اکنون دیواره آتش سیستم تان روشن باشد، اما برای احتیاط، به تنظیمات امنیتی‌ رفته و اطمینان حاصل کنید که دیواره آتشی کامپیوترتان روشن است.

در ویندوز: آدرس

Control Panel >> System and Security >> Windows Firewall

در مک: آدرس

System Preferences >> Security >> Firewall

همچنین می‌توانید با کلیک بر روی « allow a program or feature » در ویندوز و « advanced » در او اس ایکس، تعیین کنید که چه برنامه‌هایی اجازه دسترسی داشته باشند. دیواره آتش،‌ تمام و کمال حامی شما نیست، بلکه همواره اطمینان از روشن بودن آن می‌تواند فکر خوبی باشد.

3- استفاده از SSL هرگاه امکان‌پذیر بود

وب‌سایت ها معمولا با استفاده از HTTP بسیاری از اطلاعات را در قالب متن ساده در شبکه بی‌سیمی که شما به آن متصل شده‌اید مبادله می‌کنند، و فردی با مهارت‌های خیلی خوب و نیت شوم، می‌تواند سر راه ترافیک شما فال‌گوش بایستد. البته وقتی‌که عبارتی را در گوگل تایپ می‌کنید این مساله چندان خطرناک و مهم به نظر نمی‌رسد، اما زمانی اتفاق بزرگ و خطرساز رخ می‌دهد که آن عبارت رمزعبور حساب ایمیل‌تان باشد.

با استفاده از HTTPS (در وب‌سایت‌هایی که این امکان را دارند) یا فعال‌سازی SSL (زمانی که از برنامه‌هایی استفاده می‌کنید که به اینترنت دسترسی دارند، مانند برنامه‌های مدیریت پست الکترونیک) داده‌ها هنگام تبادل بین کامپیوترتان و وب سرور، رمزگذاری شده و از چشمان مزاحم و مداخله‌گر دور می مانند.

برخی از وب‌سایت‌ها این کار را به صورت خودکار انجام می‌دهند، اما حواس‌تان به نوار آدرس بوده و اطمینان حاصل نمایید که در هنگام مبادله اطلاعات حساس، همواره s در کنار http قرار دارد. اگر s ناپدید شد باید فورا از حساب کاربری‌تان خارج شوید. به خاطر داشته باشید که اگر می‌توانید، کارهای اینترنتی حساس‌تان را به تعویق بیاندازید، این کار را در خانه هم قابل انجام است.

دلیلی برای ریسک بیشتر از آنچه که بایستی متحملش شوید، وجود ندارد. برخی‌ سایت‌ها، به صورت پیش‌فرض از ارتباط HTTP استفاده می‌کنند، اما اگر به صورت دستی HTTPS را وارد نمایید، از آن نیز پشتیبانی می‌کنند. برای مثال، جیمیل به شما اجازه می‌دهد تا با استفاده از HTTPS به حساب کاربری خود متصل شوید، و می‌توانید در تنظیمات جیمیل‌تان معین کنید که آیا می‌خواهید از HTTPS به صورت خودکار استفاده کنید یا خیر

(به Setting بروید، در بخش Browser connection،

گزینه استفاده همیشگی از https یا Always use https را فعال کنید).

اگر به پست الکترونیک‌تان از طریق برنامه‌ای کامپیوتری مانند Outlook (در ویندوز) یا Mail.app (در مک او اس) دسترسی دارید، لازم است تا اطمینان یابید که حساب‌های کاربری‌تان در تنظیمات‌شان به صورت SSL رمزگذاری شده‌اند. اگر اینطور نیست، افراد از لحاظ تئوری نه تنها می‌توانند پست‌های الکترونیک‌تان را خوانده، بلکه می‌توانند به نام‌های کاربری‌، رمزهای عبور، یا هرچیز دیگری که بدان نیاز دارند دست یابند.

لازم است اطمینان یابید که سایت شما از امکان SSL پشتیبانی می‌کند، و در برخی اوقات اعمال تنظیمات می‌تواند به دسترسی به پورت‌ها یا تنظیمات مختلفی نیاز داشته باشد – موضوع تنها چک‌دار کردن جعبه « استفاده از  SSL» نیست – بنابراین صفحه help حساب پست الکترونیک‌تان را برای جزییات بیشتر بررسی نمایید. اگر برنامه مورد استفاده شما از SSL پشتیبانی نمی‌کند، اطمینان یابید که زمانی که در شبکه عمومی نا امن قرار دارید، از برنامه خارج می‌شوید.

قسمت اول مطلب                                                                               ادامه دارد